นิยาย ♠The Legend of Tale♠นักเล่านิทานพเนจร : Dek-D.com

♠The Legend of Tale♠นักเล่านิทานพเนจร

กาลครั้งหนึ่ง...เด็กคนหนึ่งได้ทำพันธสัญญากับหนังสือประหลาด เพื่อเป็นนักเล่านิทานและบันทึกนิทาน999เรื่องเพื่อแลกกับความปรารถนา1อย่าง ไม่ว่าดูยังไงก็ไม่ยุติธรรม ทุเรศชะมัด!เขาจะฟ้องศาลให้เอาหนังสือไปเผา

นิทาน แฟนตาซี หมูกระป่อง เวทมนต์ ผจญภัย นิยาย พันธสัญญา สนุก

ประกาศสำคัญมาก!

ไรต์จะขอทำการลบเนื้อหาไปแก้ใหม่ในบทที่1-6แต่ยังคงเนื้อหาบทนำเอาไว้ค่ะ รายละเอียดเพิ่มเติมอ่านได้ที่นี่ คลิ้กที่
♠จิบชาคุยกันก่อนอ่านนะที่รัก♠

นิยายอัพทุกๆวันเสาร์-อาทิตย์
อัพทีละ1 บทหรือครึ่งบทหรือบทครึ่งค่ะ

“กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...เรื่องราวได้เริ่มต้นขึ้น...”

“เด็กน้อยเจ้ารู้หรือไม่? นิทานมันมาได้อย่างไร?”

“งั้นจงฟังข้าเล่า....นี้เป็นนิทานเรื่องหนึ่งที่ออกจะยาวมากไปสักนิด”

“แต่นิทานเรื่องนี้ไม่ได้สวยงาม ตัวเอกไม่ได้รับปาฏิหาริย์ เมื่อเขาได้อะไรมา ก็ย่อมต้องแลกด้วยอะไรไป”

ในโลกนี้มีนิทานมากมายถูกร้อยเรียงขึ้นมา แต่ใครกันคือผู้ที่นำนิทานเหล่านี้มาถ่ายทอดสู่รุ่นต่อรุ่น สมัยกาลก่อนนิทานมากมายคอยเติมเต็มสีสันให้ชีวิต สร้างจินตนาการและความฝันขึ้นมา

ผู้เล่านิทานมากมายคอยร้อยเรื่องเรียงคนเป็นที่เล่าขาน ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา ซินเดเรลล่า หนูน้อยหมวกแดง เด็กหญิงบ้านขนมปัง ตัวตลกไร้หน้า นักเป่าขลุ่ย และอีกมากมาย...หนังสือมากมายอยากให้ตัวเองมีเรื่องเหล่านี้บันทึกในหน้ากระดาษทั้งสิ้น

ไม่น่าแปลกที่เหล่า “หนังสือ” จะพยายามหาผู้ทำสัญญากับใครสักคนเพื่อให้คนนั้นเป็น “นักเล่านิทาน” ที่มีหน้าที่คอยเติมเต็มพลังงานและความฝัน ลงบนหนังสือของตัวมัน ไม่ว่าใครก็อยากให้นิทานของตัวเองเต็มไปด้วยเจ้าหญิงเจ้าชายและโลกดุจเทพนิยายทั้งสิ้น

แต่ทว่า มี “หนังสือ” เล่มหนึ่งซึ่งไม่เหมือนใคร ตัวของมันชอบดูถูกหนังสือเล่มอื่นๆที่มัวแต่คิดอยูในกรอบ ตัวมันไม่ชอบนิทานที่เต็มไปด้วยความสวยหรู เพราะตัวเอกในนิทานของมันไม่จำเป็นต้องเป็นนางฟ้า เทวดา หรือผู้วิเศษ ไม่ต้องสวยสดงดงาม เป็นเจ้าหญิงหรือเจ้าชาย “หนังสือ” เล่มนี้เชื่อว่า ใครๆก็มีนิทานของตัวเอง ดังนั้น กระทั่ง”ยาจก” ยังเป็นตัวเอกของนิทานของมันได้!!

ตัวมันจึงไม่ได้เลือกทำพันธสัญญากับใคร หนังสือเล่มนี้ไม่มีชื่อของมัน แม้จะมีจำนวนหน้าหนาเป็นพิเศษ แต่มันกลับถูกวางไว้บนหิ้งเก่าๆ เพียงเท่านั้น...

ผ่านไปเนิ่นนาน....เวลาที่หนังสือเล่มนั้นหลับไหลไม่รู้ผ่านไปเท่าใด รู้เพียงว่ามากกว่าชั่วอายุคนถึง 5 เท่าไม่น้อยไปกว่านั้น หนังสือกลับถูกพบและถูกดึงออกจากความมืดอีกครั้ง....

ก่อนเริ่มเรื่อง ผมอยากถามพวกคุณ...

ว่าถ้าหากพวกคุณเจอหนังสือที่ดันพูดได้ ปากกวนโอ้ยเสียจนน่าหมั่นไส้

แถมดันขึ้นชื่อว่าเป็น”หนังสือ”ในตำนาน

พวกคุณจะ...

Ø ป่าวประกาศให้โลกรู้ว่าฉันนี่แหละเจ้าของหนังสือวิเศษ เอาหละ!จงก้มกราบฉันซะ!

Ø ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จับมันยัดลงถุงขยะรีไซเคิลเพื่อมันจะได้เกิดใหม่

Ø ...ทำพันธสัญญากับมัน...(ด้วยเหตุผลสุดไร้สาระ และไม่ยุติธรรมเลยสักนิด )

ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเชื่อในเทพนิยาย ไม่เชื่อในปาฏิหาริย์ …

แต่นั่นมันยกเว้นสำหรับ สิ่งมีชีวิตที่เหมือนมนุษย์หญิงแต่ไม่ใช่มนุษย์ ถือดาบเข้ามาจ่อคอหอยของเขา ในขณะที่มืออีกข้างถือกางเกงในลายหมีน้อยอยู่!

นี่มันข่มขู่ชัดๆ! ดูสิ! ขู่กันแบบโจ่งแจ้งขนาดนี้ ทำไมผมถึงไม่ได้รับความยุติธรรม สวรรค์ฟ้าดินไม่คิดจะช่วยผมเลย...แถมเป็นการข่มขู่ที่ทุเรศที่สุดในประวัติศาสตร์ก็ว่าได้ ก็คนบ้าที่ไหนเอากางเกงในลายหมีน้อยมาข่มขู่กันล่ะ!

“จงมาทำพันธสัญญากับข้า ....แลกกับความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวจากก้นบึ้งหัวใจของเจ้า”

“.........”

“แลกกับการที่เจ้าจงมาเป็นคู่พันธสัญญาของข้า จงมาเป็น “นักเล่านิทาน” ของข้า....จงร้อยเรียงเรื่องราวทั้ง 999 เรื่องบนตัวข้าซะ!!”

ช่างเป็นพันธสัญญาที่....เหลวไหลสิ้นดี!999 แลกกับ 1 ไม่ว่าจะเอียงซ้ายตะแคงขวามันก็ไม่ยุติธรรมแบบสุดๆ ผมจะฟ้องตำรวจ ไม่สิ!!ฟ้องศาล ผมจะร้องเรียนสัญญาที่ไม่มีความเท่าเทียมฉบับนี้!

“เรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้นต่อจากนี้”

“นักเล่านิทาน(ผู้ใช้) หนังสือนิทาน (ประตูแห่งกาล) และเด็กสาวผู้ถูกช่วงชิงความทรงจำ (กุญแจ)”

“สามสิ่งรวมเป็นหนึ่ง”

“ข้าไม่เชื่อว่านิทานจำเป็นต้องสวยหรูและงดงาม นิทานของข้าไม่จำเป็นต้องสวยหรู

ข้าเชื่อว่าคนเรามีนิทานของตัวเอง แล้วนิทานของเจ้าละ....จะเป็นยังไง?”